ZAPIS IZ PROTEКLOG RATA Heroji veliкog srca

Služba opšte hirurgije je do početka rata obezbjeđevila opšte hirurške usluge na najvišem stručnom nivou, zahvaljujući velikom stručnom potecijalu od trinaest ljekara specijalista opšte hiururgije, osposobljenih u najvećim zdravstvenim centrima širom Jugoslavije. Na samom početku rata 1992. i kasnije došlo je do naglog osipanja broja hirurga, tako da su ostala samo trojica, prim. dr Milovan Miljanović, rukovodilac službe, dr Predrag Lazić, hirurg i dr Duško Panzalović, hirurg, nakon odlaska prim. dr Čedomira Lekića i dr Isijerda Gulirema, vaskularnog hirurga, koji su zbrinjavali sve povrijeđene i bolesne. U takvim uslovima trebalo je obezbijediti danonoćno prisustvo na Hirurškom odjeljenju i ostalim službama koje su djelovale za potrebe hirurške službe.

Suočeni sa drastičnom nestašicom lijekova, posebno anestetika i sanitetskog hirurškog materijala, svaka nabavka i pomoć doprinosila je stvaranju uslova za rad. Blagovremena pomoć brojnih prijatelja uz požrtvovani rad radnika dobojske bolnice značilo je nove živote i novo zdravlje.

Služba za ortopediju i traumatologiju u toku rata prihvatila je i liječila oko 7.300 povrijeđenih, ugrađeno je oko 400 fiksatora, amputirano oko 400 ekstremiteta kod povrijeđenih, a prosječno je bilo oko 12.000 ambulantnih pregleda godišnje. Кadrovski osposobljen i materijalno obezbijeđen ovaj odsjek je maja 1992. prerastao u službu. Početkom rata ova služba ostala je sa dva ortopeda, dr Nikola Gavrić i dr Slavko Nedić, i sa dva ljekara specijalizanta, dr Anela Velimirović i dr Željko Bolesnikov, koji su nesebično iznijeli ovaj veliki posao i ovjerili rad ove službe.

Datum koji će ostati posebno zapisan u anale rada ove službe je kada su krajem 1991. godine dr Gavrić i dr Nedić postavili prvi spoljni fiksator kao suvereni metod liječenja otvorenih preloma ekstremiteta, što će ubrzo u toku rata biti metod izbora za rješavanje ratnih povreda ekstremiteta. U vrijeme blokade puteva prema Srbiji i Jugoslaviji, kada je opština Doboj bila odsječena od drugih zdravstvenih ustanova, toliko neophodni fiksatori su izrađivani u radionici najboljih majstora Radivoja Radića i Žare Okolića, koji su tokom cijelog trajanja rata nastavili proizvodnju. Neizmjeran je doprinos ovih vrijednih ljudi u radu dobojske bolnice i brizi o povrijeđenima. Za obuku ljekara ove službe, kao i za primjenu fiksatora veliki doprinos su dali ljekari Vojnomedicinske akademije u Beogradu, a posebno dr Zoran Popović, i prof. dr Milorad Mitković iz Ortopedske klinike u Nišu.

Bolnica u Doboju, Služba za hirurgiju - medicinske sestre i tehničari

Tu je i nezaobilazna Služba za anesteziju i reanimaciju kojom je rukovodila dr Snežana Nogo kao jedini specijlista anesteziolog, zatim dr Mladen Marković i dr Simuna Žakula, mladi doktori specijalizanti. Svojim nesebičnim zalaganjem ističe se i Budimir Đerić, glavni tehničar, i vrijedna ekipa tehničara na anesteziji, koji su u ratnim uslovima uspjeli prebroditi sve teškoće ove veoma važne i cijenjene službe. To je bilo moguće samo uz nadljudske napore i sva životna odricanja. Pošto se bolnica našla u zoni ratnih dejstava, ova služba je morala da izvrši veliki zadatak, iako sa desetkovanim kadrom, starom i dotrajalom opremom i nestašicom lijekova neophodnih za rad ove službe. U tom smislu uslovi su diktirali i stalnu potrebu za obukom novih tehničara anestetičara za teške i odgovorne poslove koje je nametnuo rat sa velikim prilivom ranjenika sa teškim, često smrtonosnim povredama. I pored svega, posao je uspješno obavljen, o čemu svjedoče njihovi uspješno oporavljeni ranjenici i ostali pacijenti. A sve je to bilo u veoma teškim uslovima, kada se nije znalo za radno vrijeme, kada je bolnica bila i kuća, i radno mjesto, i porodica. Uspjeh je bio rezultat velikog odricanja, ali i stručnosti u podržavanju utvrđenih protokola u radu, a sve u cilju da predoperativne pripreme budu potpune da bi nakon operativnog zahvata imali svjesnog i reanimarog bolesnika. Bili su to heroji proteklog rata. Isti epitet nose i ostali radnici medicinskih i nemedicinskih službi koji su sinhronizovano djelovasli kao jedinstvena organizacija sa svim poteškoćama koje su se javile u manjkavosti kadrova, nedostatku sanitetskog materijala, ali su sve to nadomjestili nadljudskim naporima tokom četiri godine rata. Svi oni koji su liječeni u ovoj bolnici duguju veliku zahvalnost ovim herojima velikog srca.

(Iz Monografije Opšte bolnice „Sveti apostol Luka“ u Doboju)

Trenutno stanje na graničnim prelazima donosi Auto-moto savez Republike Srpske

Stanje na graničnim prelazima možete pratiti UŽIVO i putem aplikacije za Android Auto-moto saveza Republike Srpske!